Op tien kilometer van het einde ging Vollering zelf aan de boom schudden. “Anna van der Breggen had me aangegeven om al op de Côte de Cherave aan te vallen, maar ik had niet genoeg zelfvertrouwen om al vol aan te gaan. Ik verhoogde bijgevolg wel het tempo, zodat ik de anderen hopelijk al wat pijn kon doen. Bij de Mur de Huy versnelde ik zoals afgesproken al beneden. Ik had ook niet in de gaten dat ik meteen een gat sloeg.”

Waarna Vollering het hield en triomfeerde bovenop de Muur de Huy. “Dit is een fantastisch gevoel. Deze beklimming is zo zwaar, ik wilde hier ooit zegevieren. Ik kan nog niet geloven dat het me eindelijk gelukt is om hier te winnen. De vorm is echt goed, dus ik hoop nu natuurlijk om ook in Luik-Bastenaken-Luik om de zege te strijden.”